[Link] • Książka wydana jest w twardej, eleganckiej okładce, na której widzimy uśmiechniętą Anię Przybylską. Na jej stronach poznajemy Anię coraz lepiej. Dzięki wypowiedziom jej rodziny, znajomych i bliskich staje się ona nam coraz bliższa. Historia zaczyna się od jej dzieciństwa i jej wielkiego apetytu, zwłaszcza na „kubaski”. • Dalej dowiadujemy się trochę o jej dorastaniu i jej pierwszej roli. Poznajemy jej obawy odnośnie tej roli, wyzwania jakim musiała sprostać oraz radość jaką jej dała. Oprócz pierwsze roli opisane są również kolejne, zwłaszcza jej rola w „Złotopolskich”, gdzie grała Marylkę. Znane aktorki, nie mają w życiu prywatnym lekko i Ania tak jak wiele innych zmagała się z dziennikarzami, którzy chcieli obdzierać ją z jej prywatnego, tak szczelnie bronionego życia prywatnego. Największą wartością dla Ani była rodzina i zapewnienie jej prywatności. • Podczas ciąży Ania nie przyjmowała żadnej roli, żeby nie obciążać się w żaden sposób. Im bliżej końca tym bardziej zbliżamy się do choroby, która powoli wyniszczała jej organizm. Nawet podczas choroby dziennikarze nie dawali jej spokoju i nie szanowali prawa do prywatności. Ona jednak nie dała się nigdy sprowokować im. • Książka w cudownym sposób opisuje życie Ani i oddaje to jaka ona była. A była zwyczajną dziewczyną z sąsiedztwa, która nie boi się trudności, codziennego życia, ani wyzwań, które co chwilę się pojawiały. Zdjęcia wplatane między tekst dodają uroku tej biografii i są to nie tylko zdjęcia pozowane, ale również takie z rodzinnego albumu czy też z planu filmowego. • Polecam każdemu.

[Link] • Książkę wzięłam ze względu na ciekawość. Erotyczne opowiadania... może będzie interesująco. Niestety okrutnie się zawiodłam. Część opowiadań ma charakter abstrakcyjny, czasami nie da się połapać w tym, co w ogóle autor miał na myśli. Słownictwo dość ubogie jak na erotyk, a i samej akcji erotycznej niewiele jest. Zwłaszcza jedno opowiadanie bylo dla mnie nie do przejścia, słownictwo jakiego użył autor, szczerze- nie mam pojęcia skąd ona to wziął, przydałby się jakiś słownik z tłumaczeniem, bo pomimo szczerych chęci brnęłam przez to opowiadanie gorzej niżby mieć się wygrzebać z bagna, które nas pochłania. • Jeżeli liczycie na lekką erotyczną książkę to niestety możecie się zawieść.

Całość recenzji: [Link] • Czy wyjeżdżając gdzieś na wakacje wiesz kto mieszka w pokoju obok? Czy wiesz co się w nim dzieje? Czy jego mieszkaniec popełnił jakieś przestępstwo, a może był ofiarą? Czy jest w pełni świadomy swoich czynów, czy może jest pacjentem szpitala psychiatrycznego, który wyszedł na przepustkę? Na żadne z tych pytań nikt nie zna odpowiedzi i nie pozna, chyba, że zdarzy się coś nieprzewidywalnego, takiego jak morderstwo, a nawet dwa… • Olga Mierzwińska wykupując ferie w Mścigniewie nie spodziewała się, że zamiast spokojnych świąt Bożego Narodzenia będzie osobą, która znajdzie martwego mieszkańca pensjonatu w wannie, a kolejnego dnia umierającego człowieka w lesie. Rozpoczyna się śledztwo w sprawie tych dwóch mężczyzn. • Książka jest pisana w ciekawy i humorystyczny sposób. Nie zawiera brutalnych opisów śmierci, dzięki czemu nadaje się zarówno dla młodszych jak i starszych czytelników.

Całość recenzji: [Link] • Książka opowiada o kobiecie, która po stracie ukochanego zostawia wszystko za sobą i udaje się do Japonii, gdzie ma sprawować opiekę nad domem i kotem w nim mieszkającym. Bohaterka codziennie poznaje uroki miejsca, w którym się znajduje i zaczyna je doceniać. • Klimat książki jest bardzo przyjemny, a postacie z niej dzielą się wieloma mądrościami, które każdy czytelnik może w jakiś sposób odnieść do siebie. Wraz z rozwojem książki bohaterka zaczyna doceniać piękno rzeczy codziennych, odnajduje swój rytm, chęć do życia, i nie tylko to. Bohaterka jest jak naczynie, które naprawiała. Początkowo krucha, rozbita, trwająca bez celu, z czasem zaczyna się składać w całość i zaczyna doceniać ślady, które pozostały po rozbiciu.

Całość recenzji: [Link] • Książka opisuje losy dwojga bohaterów, Szymka i Tosi. Pisana jest naprzemienne, raz o Szymku, raz o Tosi. Czas akcji również jest różny, od czasu wojny i bombardowań, które przeżyła Tosia jak była mała, do XXI wieku, aż Szymek dorósł. 7-letni Szymek bawiąc się na torach z Budzikiem jeszcze nie wiedział, że tego dnia wszystko się zmieni i jego życie nie będzie już takie same. Z niecierpliwością czekał na rodziców, aż wrócą z Warszawy i dadzą mu obiecany komiks. Niestety nie dane mu to było. Gdy wrócił do domu babci, którą była Tosia, okazało się, że rodzice mieli wypadek i opiekę nad nim przejmuje właśnie Tosia. Okazało się, że sporadyczne wizyty to nie to samo co mieszkanie razem na co dzień i oboje musieli nauczyć się ze sobą współżyć. Książka jest pisana w taki sposób, że skłania do przemyśleń nad życiem i wyborami, których dokonujemy. Nie ma w niej dużo rozbudowanych dialogów, raczej krótkie i zwięzłe, oddające całą treść, którą bohater ma do przekazania. Do lekkich i banalnych książka nie należy i myślę, że słusznie była nominowana do Książki Roku 2017.