Maria Antonina

Napisanie historii królowej Marii Antoniny oznacza wznowienie procesu [...], w którym strona oskarżająca i obrona zawzięcie ze sobą dyskutują. Ton namiętny wprowadzili do rozprawy oskarżyciele. Aby ugodzić w królestwo, musiała rewolucja dotknąć kobietę. [...] W procesie Marii Antoniny nie pominięto ani jednego środka, ani jednego oszczerstwa, aby osiągnąć cel, którym było zaprowadzenie nieszczęsnej kobiety na szafot. Zarzucono jej bez namysłu wszystkie występki, jakie istnieć mogły [...]. Nawet w przybytku sprawiedliwości, w sali sądowej, publiczny oskarżyciel patetycznie porównywał "wdowę Capet" z najsławniejszymi historycznymi rozpustnicami, z Messaliną, Agrypiną i Fredegundą.