Janusz Korczak
- Ur.
- 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie
- Zm.
- 7 sierpnia 1942 w Treblince
- Najważniejsze dzieła:
- Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929)
Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu.
"Mistrzowie słowa” – wielcy aktorzy czytają wielką literaturę. Każdy z 15 tomów zawiera bogato ilustrowaną książkę przedstawiającą sylwetkę danej aktorki czy aktora oraz krótki opis pisarza i jego dzieła. 15 książek, których nie sposób było lepiej napisać, ale które można było jeszcze lepiej przeczytać. 15 wybitnych interpretacji dzieł literackich nagranych w formacie MP3. „Urodziłem się roku Pańskiego 1632, w (...) Yorku. Mimo to mógłbym się niemal zwać Niemcem, albowiem ojciec mój pochodził z Bremy i w późnym dopiero wieku osiadł w Anglii. Matka moja, Angielka, nosiła rodowe nazwisko Robinson, ja zaś, obyczajem angielskim, otrzymałem je przy chrzcie św. za imię. Ojciec mój zawał się Kreutznerem, (...) ale Anglicy, nie mogąc wymówić tego wyrazu niemieckiego, zwali mego ojca: Mister Crusoe, tak że w końcu cała rodzina przybrała to nazwisko. W ten sposób zostałem ostatecznie Robinsonem Crusoe” – przedstawia się bohater najsłynniejszej powieści Daniela Defoe. Za kanwę książki posłużyła pisarzowi historia szkockiego marynarza, który pokłóciwszy się z kapitanem statku, został w 1705 r. na własne życzenie wysadzony na wyspie Más a Tierra u wybrzeży Chile. Przeżył na niej ponad cztery lata, aż zabrał go przepływający w pobliżu angielski statek. O jego historii rozpisywały się gazety. Powieść Defoe ukazała się w 1719 r., cieszyła się wielką popularnością. Wielu jej nastoletnich czytelników próbowało jak Robinson wyruszyć w świat. „Przypadki Robinsona Crusoe” inspirowały innych twórców – doczekały się niezliczonych przeróbek i skrótów. Motyw młodego człowieka zdanego na własne siły legł u podstaw wielu powieści, które nazywano „robinsonadami”. O „Przypadki Robinsona Crusoe” upomniało się oczywiście kino – m.in. Luis Bunuel, Stanisław Goworuchin, Rod Hardy, Thierry Chabert. Powstawały wersje nieme, animowane, krótko- i długometrażowe. Akcja jednej z ekranizacji przeniosła się nawet w kosmos, a w postać Robinsona wcielił się m.in. Pierce Brosnan.