Moliere (1622-1673) należy do grona najwybitniejszych dramaturgów w dziejach kultury europejskiej. Nieśmiertelną sławę przyniosły mu takie arcydzieła, jak: Świętoszek, Don Juan, Mizantrop, Chory z urojenia czy Skąpiec. Skąpiec to jedna z najlepszych i najzabawniejszych komedii Moliere'a, która należy także do "żelaznego repertuaru" większości teatrów. W utworze tym komediopisarz prowadzi z czytelnikiem swoistą, zaskakującą grę balansując między komizmem a tragizmem. Moliere potrafi rozśmieszać do łez a równocześnie ukazać smutną, a nierzadko przerażającą prawdę o nas samych. Skąpiec jest, tak naprawdę, komedią o człowieku ogarniętym chorobliwą manią bogacenia się, posiadania majątku za wszelką cenę. A cena to naprawdę wysoka - zniszczone więzy rodzinne i samotność. Tytułowy bohater, Harpagon przestaje być komiczny, w scenach, które pokazują go jako ojca. Skąpstwo doprowadziło go do nie liczenia się z uczuciami swoich dzieci, córka i syn przeszkadzają mu w realizacji planów, a ich utrzymanie jest kosztowne. Co za tym idzie, Harpagon nienawidzi swoich dzieci i chce się ich pozbyć. W tym celu snuje małżeńskie plany - córkę wyda za każdego, kto weźmie ją bez posagu, syn powinien się ożenić ze starszą i odpowiednio bogatą wdową. Komedia ta uzyskuje więc całkiem niewesołe oblicze, jako studium tyranii i przemocy w rodzinie, a także skrajnego materializmu. I kto wie, czy właśnie nie to odczytanie jest najbardziej interesujące i aktualne dla współczesnego czytelnika. Jeśli ubierzemy Harpagona w elegancki garnitur, a siedemnastowieczny Paryż zamienimy na przykład na miasto X początku naszego wieku, to może się okazać, że Skąpiec nic nie stracił na swej aktualności. '

Krasnoludki spędzały zimę w Kryształowej Grocie pod ziemią. Wszystkie czekały na przyjście wiosny, gdyż kończyły się zapasy żywności i było im bardzo zimno. Król Błystek nawet przymarzł do tronu. Żaden jednak z krasnoludków nie chciał wyjrzeć na ziemię, by zobaczyć, czy przyszła wiosna. Wreszcie zdecydowano, że Koszałek ľ Opałek, królewski kronikarz i uczony, pójdzie na ziemię w poszukiwaniu wiosny. Zabrawszy ze sobą księgę, pióro i atrament, Koszałek ľ Opałek wyruszył w świat. Nie zauważył wyraźnych już zwiastunów wiosny, zajęty swoimi obliczeniami. Kiedy doszedł do wsi, zobaczył tam dziwne poruszenie ľ to chłopi planowali wyprawę na lisa- rozbójnika. Kronikarz myślał, że wieś najechali Tatarzy i tak zanotował w swojej kronice. Podczas dalszej wędrówki Koszałek ľ Opałek przyłączył się do dzieci piekących ziemniaki w ognisku. Opowiedział im dzieje krasnoludków. Dawniej krasnoludki były zwane skrzatami lub bożętami. Mieszkały z ludźmi, pomagały im, a ludzie w zamian żywili je. Wiele się jednak zmieniło, kiedy w Polsce zaczęli rządzić Piastowie. Bożęta chudły i czerniały, gdyż nie miały już swojej mocy ľ musiały ustąpić przed skrzydlatymi duchami (aniołami, po chrzcie Polski). Nazwano je więc ubożętami. Wkrótce wyniosły się z chat do lasów, na pola. Ludzie przestali je widywać. Pożegnawszy się z dziećmi, Kosząłek poszedł dalej. Przez przypadek wpadł do nory lisa Sadełko, który okłamał go, że także jest uczonym i kronikarzem. Obiecał też krasnoludkowi mnóstwo piór do kałamarza, jeśli ten mu pomoże. Łatwowierny koszałek zgodził się i opowiedział lisowi o gąskach, które pasła Marysia, sierota. A co działo się w Kryształowej Grocie? Wiadomości o wiośnie nie przybywały, a tymczasem zabrakło już żywności dla krasnoludków. Wszystkie narzekały, a najbardziej łakomczuch ľ Podziomek. Nie chciał już dłużej czekać bezczynnie, więc ľ pożegnawszy się z królem i towarzyszami ľ poszedł na ziemię. Przy okazji obiecał przynieść wieści o wiośnie. Po dłuższej wędrówce, zmęczony, odpoczywał na łące, gdy zobaczył bociany. Jeden z nich zaniósł go na dach domu, który Podziomek dobrze zapamiętał. Otóż pewna kobieta miała ślicznego synka, jednak nie dbała o niego, tylko wciąż chodziła do sąsiadek. Krasnoludki zamieniły raz Jaśka na Podziomka. Gospodyni dziwiła się, co się stało z jej synkiem, ale wciąż często wychodziła z domu. W tym czasie ciągle głodny Podziomek wyjadał wszystko z garnków. W końcu gospodyni się rozgniewała i zbiła podrzutka. Podziomek bardzo głośno krzyczał, więc krasnoludki szybko oddały babie Jaśka. Do tego właśnie domu trafił znowu Podziomek., bez namysłu zatem uciekł do lasu.