Opowieść o kobiecie , którą ideologia nazizmu okrutnie, lecz z powodzeniem, przemieniła z naiwnej wiejskiej dziewczyny w bezwzględną morderczynię.Kiedy próbujemy wyobrazić sobie nazistowskich zbrodniarzy, nieuchronnie widzimy zimne i pozbawione wyrazu twarze SS-manów. W końcu, czy Trzecia Rzesza to nie męska sprawa - jak to głosił jeden z nazistowskich sloganów?Daniel Patrick Brown w swej książce szybko pozbawia nas złudzeń, jakoby tylko mężczyźni mogli czynić ekstremalne zło. Nazistowskie Niemcy to nie tylko męska sprawa, to sprawa, w której mężczyźni i kobiety uczestniczyli z równą gorliwością, a kobiety nie wahały się torturować i mordować niewinnych ludzi, niezależnie od płci i wieku. Jedną z takich zbrodniarek była Irma Grese - członkini personelu pomocniczego SS i strażniczki w niemieckich obozach koncentracyjnych.W 1943 została skierowana do Auschwitz-Birkenau, gdzie pełniła funkcję zastępczyni głównej nadzorczyni obozu kobiecego w Brzezince. Aresztowana w kwietniu 1945, osądzona w tzw. procesie Bergen-Belsen i stracona w grudniu 1945. Irmę Grese uznaje się za jedną z najokrutniejszych funkcjonariuszek SS. Ze względu na niezwykłą urodę kontrastującą z okrucieństwem więźniarki Auchwitz-Birkenau nadały jej przydomek "piękna bestia".

Zygmunt Krasiński (1812-1859) hrabia, poeta, dramatopisarz, pisarz, publicysta, epistolograf, myśliciel okresu romantyzmu, jeden z trójcy wieszczów, obok Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Początkowo pobierał nauki w domu w Warszawie i Opiniogórze, potem studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W 1829 r. opuścił uczelnię wskutek konfliktu dotyczącego manifestacji patriotycznej i wyjechał do Genewy; w czym niebagatelny udział miał jego ojciec, Wincenty, początkowo generał napoleoński, potem lojalny wobec Rosji. W 1832 r. powrócił do kraju, jednak wskutek konfliktu z ojcem dotyczącego służby carowi wyjechał i resztę życia spędził na obczyźnie, głównie we Włoszech i Francji, gdzie zmarł. Pisał powieści: Grób rodziny Reichstalów (1828) czy Agaj-Han (1832), dramaty: Nie-Boska komedia (1835), Irydion (1836), poematy Przedświt (1843), a także Psalmy przyszłości (1845-48), liczne wiersze oraz listy.

Nie-Boska komedia - dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego napisany w roku 1833, wydany w 1835 w Paryżu (później wielokrotnie wznawiany). Początkowo utwór miał nosić nazwę Mąż i być pierwszą częścią trylogii. Tytuł, inspirowany dziełem Dantego (Boska komedia), może być interpretowany dwuznacznie: określa historię jako dzieło ludzkości lub ukazuje komedię dziejącą się bez boskiej interwencji, przeczącą planom boskim. Jak uważał autor, działania człowieka są względne i ostatecznie poddane woli Boga. Tak więc dwie skrajnie odmienne racje w utworze tracą na znaczeniu w obliczu interwencji racji uniwersalnej, Absolutu. Najważniejszym problemem poruszanym w dziele Krasińskiego jest konflikt polityczno-społeczny czyli, jak pisał, walka „arystokracji i demokracji”. W utworze zawarta jest także krytyka typowo romantycznego nastawienia do rzeczywistości. Akcja dramatu rozgrywa się w przyszłości. Autor korzystał z wiedzy o wydarzeniach rewolucji francuskiej: walkach jakobinów, sektach i nowych doktrynach (m. in. saintsimonizm) i in.