Strach ma długie kły

W pokoju rozbłysło światło, rzucając przez okno nikłą poświatę na fragment wąskiego pasa trawnika, oddzielającego dom od ulicy. To wystarczyło. Stojący plecami do Patricii mężczyzna drgnął. Po chwili zdjął dłoń z klamki drzwiczek limuzyny i powoli zaczął się odwracać w stronę domu państwa O'Neill. Zaskoczona niespodziewanym obrotem sprawy i złapana na podglądaniu Patricia nie zdążyła się odsunąć od okna ani zgasić lampki. Przez dłuższą chwilę stała i, przycisnąwszy dłoń do ust, patrzyła przez okno na nieznajomego. Z trudem powstrzymała się od krzyku.