Złota klatka czyli Prawdziwa historia księżniczki czystej krwi

• 

  Lorelai
  Przywodzi na myśl baśnie braci Grimm. Nie jest to obleczona w watę cukrową opowieść o nijakiej, różowej księżniczce i jej marzeniach. Gdy się czyta, w głowie kołacze się nieznośne: "Ja chcę! Ja chcę i już!". Dobra lektura dla kapryśnych dzieci, którym wydaje się, że wszelkie ich zachcianki będą spełnione. Dobrze, że i we współczesnych opowieściach autorzy poruszają ważne kwestie bez owijania w bawełnę.
• 

  madziar
  Walentyna jest "księżniczką czystej krwi i nienawiści" - jej kolekcja ptaków liczy już 100 rzadkich egzemplarzy, które pieczołowicie zamyka w klatkach, ścinając o głowę kolejnych służących, którzy nie dość dopełniają swoich obowiązków. • Pewnego dnia w królestwie staje się to, co było do przewidzenia przy tak kapryśnej władczyni - pojawia się kolejna zachcianka do spełnienia, której nie można sprostać. Lecą kolejne głowy, dni mijają, a złota klatka nadal stoi pusta. • Życzenie spełnia młody sługa, który dostarcza jajo, które zaowocuje upragnionym ptakiem tylko wtedy, gdy księżniczka wykaże się odpowiednią cierpliwością. Księżniczka starzeje się i czeka... Nie • wiemy, co zdziałał w efekcie czas i czy zmienił księżniczkę. Zakończenie jest otwarte. • Książka ma duży format, wyróżnia się barwnymi rysunkami ptaków i typografią stylizowaną na pismo odręczne. Zwroty akcji są akcentowane przez ogromne napisy "Ciach!", zajmujące cała stronę. Twarze postaci rysowane są w char­akte­ryst­yczn­y sposób, każda jest poważna i smutna.

Brak wątków