Wystawa da niemitograficzną, retoryczną czy celebracyjną wizję Leonarda, ale przekrojową w stosunku do całej twórczości wieloaspektowego bohatera, postrzeganego jako artysta i naukowiec, poprzez niektóre centralne wątki zidentyfikowane przez kuratorów: rysunek, fundamentalny w twórczości Leonarda; ciągłe porównywanie sztuk: rysunku, malarstwa, rzeźby; porównanie ze starożytnością; absolutna nowość ruchów duszy; jego skłonność do utopijnych projektów, prawdziwych marzeń, takich jak możliwość latania lub chodzenia po wodzie, dla której zostanie wystawiona specjalna sekcja; automatyzacja mechaniczna i tak dalej, tematy, które uczyniły go standardowym nosicielem jedności wiedzy, z ciągłym przeplataniem się w jego pracy naukowej i artystycznej. Wystawa ma na celu skierowanie do szerokiego grona odbiorców, a nie tylko specjalistów i będzie miała na celu zilustrowanie, poprzez dwanaście sekcji, głównych wątków w karierze artystycznej i naukowej Leonarda, przekrojowych w swoim długim okresie, obejmujących nie tylko lata jego kształcenia florenckiego, ale także dwa pobyty w Mediolanie, aż do jego pobytu we Francji, podkreślając w ten sposób pewne stałe jego artystycznej i naukowej wizji. Z programu wystawy wyraźnie widać także jego powołanie do interdyscyplinarności i nieustannego przenikania się zainteresowań, poprzez analogiczne podejście do badania zjawisk i ich graficznej reprezentacji, podsumowane i zwieńczone w późniejszych obrazach.
