Wojewódzki konserwator zabytków jako oskarżyciel posiłkowy w polskim procesie karnym

Celem niniejszej książki jest ukazanie instytucji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków jako oskarżyciela posiłkowego w postępowaniu karnym w sprawach o czyny zabronione, których przedmiotem jest specyficzny rodzaj dobra prawnego, czyli zabytek. Instytucja wojewódzkiego konserwatora zabytków jako podmiotu postępowania karnego dotąd nie była przedmiotem odrębnych badań. Wzrastająca, a niejednokrotnie przybierająca również rozmiary przestępczości zorganizowanej, przestępczość przeciwko dobrom prawnym, którymi są zabytki, daje podstawę, by z katalogu podmiotów biorących udział w postępowaniu karnym, wyodrębnić wojewódzkiego konserwatora zabytków. Oddawana do rąk Czytelników książka dotyczy niezwykle wąskiego zagadnienia - roli wojewódzkiego konserwatora zabytków jako oskarżyciela posiłkowego w postępowaniu karnym, który z uwagi na legitymację do występowania w tymże I postępowaniu "na zasadach przewidzianych dla pokrzywdzonego i oskarżyciela posiłkowego" stanowi gwarancję zapewnienia ochrony dobrom będącym jednym z wyznaczników tożsamości narodu. Podstawą niniejszego opracowania są przede wszystkim akty normatywne, orzecznictwo sądowe oraz rodzima literatura przedmiotu, a także badania przeprowadzone w ramach realizacji finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki grantu naukowego pt. "Prawne formy działania wojewódzkiego konserwatora zabytków".