Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa. Wróciłam do niej po latach i stwierdziłam, ze moja sympatia do bohaterów pozostała prawie nie zmieniona. Momentami nawet ubawiłam się przy niej bardziej, niż będąc dzieckiem :)

Jest to książka dość specyficzna. Pomysły autora jak np. postacie (np. Molly) są oryginalne i ciekawe. Odniosłam jednak wrażenie, że "Neuromancer" jest napisany chaotycznie. Momentami nie wiedziałam co tak na prawdę się dzieje, a w zasadzie dlaczego tak się dzieje. Może po prostu mój umysł jest zbyt ograniczony i nie potrafi otworzyć się na cyberprzestrzeń i jestem jedną z kobiet z szow­inis­tycz­nych­ dowcipów? ;) • -Dlaczego kobiecie kupuje się pralkę? • -Żeby tez mogła programować.

Książka oparta na nietuzinkowym pomyśle. Ciekawa i wciągająca. I smutna trochę też - przynajmniej dla mnie, bo w pewnym momencie żal mi było głównego bohatera. • A sposób jej wydania - cudo! Faktycznie coś próbuje przedostać się przez okładkę, a strony stylizowane na bardzo stare mogłyby pamiętać czasy pana Gutenberga ;)

Książka z całą masą stereotypów, ale czy z rzeczywistością ma coś wspólnego? Trudno powiedzieć. Może tak, może nie. W tym kraju wszystko jest możliwe. • Poza tym napisana językiem, którego nie lubię. A już nie cierpię jak wszystko napisane jest w ciągu, bez standardowego podziału na dialogi... no ale tu jakoś po 1/3 książki się przyzwyczaiłam. • Generalnie można przeczytać, ale niekoniecznie.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Z reguły nie czytuje książek o tematyce militarnej i wojennej. Sięgnęłam po nią niejako z przymusu ;) i nie mogłam się oderwać. • Jest to pamiętnik autora, żołnierza amerykańskiej Gwardii Narodowej, zawierający opis przebiegu jego ponad rocznej służby w Iraku. Autor z humorem przedstawia relacje z życia w bazie. Przytacza też anegdoty odnoszących się do przeszłości nie tylko jego, ale również kolegów z oddziału. • Całość bardzo fajnie dopełnia blog autora [Link] gdzie można zobaczyć to, o czym się czyta. • Polecam.