Kolejna świetna książka o kobietach z ulicy Grodzkiej. Tym razem główną bohaterką jest już dorosła, rudowłosa piękność z francuskim temperamentem. Przebojowa, postępowa i pragnąca czegoś więcej niż rodzinna apteka. Matyldzie marzy się aktorska kariera i ma ku temu zdolności. • Dziewczyna zaczyna tracić bliskie osoby, z czym trudno jej się pogodzić. Zyskuje jednak wielką, pierwszą miłość, która daje jej również szansę w rozwoju kariery. Czy dziewczyna będzie gotowa opuścić rodzinne miasto, najbliższych i zamieszkać z narzeczonym w Niemczech? Czy poświęci wszystko wizji kariery, która stoi przed nią otworem? • Jest to historia przełomowa, pokazująca jak bardzo zmieniły się czasy i obyczaje na przestrzeni lat. Postęp techniki, ale również zmiana sposobu myślenia i pewnych zachowań. Jest to nie tylko ciekawa powieść o przebojowej dziewczynie, ale również dobra lekcja historii.

"Wiktoria" to druga część z serii "Kobiety z ulicy Grodzkiej", która w dużej mierze przedstawia czasy wojny. Wszechobecna bieda, braki żywieniowe, listy przychodzące z frontu i nadzieja, która umiera ostatnia. • Wiktorię poznaliśmy już w pierwszej części. Objawiła się nam jako kobieta niezależna, o ciepłym sercu, zawsze służąca radą i pomocą. Nie jest jej obojętny los chorych i cierpiących oraz dzieci porzuconych w ochronce. • Tym razem na jej drodze pojawia się nowy adorator. Czy uda mu się skraść serce Wiktorii? Zwycięży rozum czy stara miłość do Filipa? Kogo wybierze dziewczyna? • Piękna i wciągająca historia, która pokazuje tak odległe i trudne czasy.

Muszę przyznać, że seria "Kobiety z ulicy Grodzkiej" zapowiada się naprawdę ciekawie! Od "Hanki" nie mogłam się oderwać i byłam ciekawa dalszych losów bohaterów. • Niesamowicie oddany przez autorkę XIX-wieczny klimat Krakowa, ale też ludzkiej mentalności. Świetnie ukazana rola kobiet oraz władza mężczyzn i kościoła. Pełna emocji i wzruszeń historia, która wciąga czytelnika. • Zdecydowanie polecam, a sama sięgam po drugą część, żeby poznać dalsze losy Wiktorii.

Skończyłam ją czytać, w końcu! Fabuła się ciągnęła niemiłosiernie. Ambitnie chciałam przeczytać całość, ale było trzeba ją odłożyć wcześniej. Trzymał mnie chyba tylko lokalny patriotyzm i chciałam autorce z Wielkopolski dać szansę. • Historia? Właściwie to zastanawiam się o czym była ta książka. I wiecie co jest najciekawsze? Nie znajduję odpowiedzi. To jest taki typ "o wszystkim i o niczym jednocześnie". Autorka momentami próbowała być zabawna, ale raczej zanudziła niż rozbawiła. Spodziewałam się chociaż jakiegoś fajnego zakończenia, z morałem. Nawet na to nie ma co za dużo liczyć, niestety. • Dla mnie jedno jest pewne - po kolejne książki tej autorki nie sięgnę. Szkoda czasu.

"Kiedy pozostaje żal" to trzecia z serii "Rain". Tak jak dwie poprzednie mówi o niezwykle trudnych problemach, z którymi przyszło zmierzyć się młodym ludziom. Tym razem Rachel musi pogodzić się ze stratą ukochanego i żałobą, ale także poczuciem winy, żalem i ludźmi, którzy się od niej odwrócili. Dziewczyna próbuje także na nowo ułożyć sobie życie z Samem. Z tego powodu również dręczą ją wyrzuty sumienia. • Cy uda jej się zaznać szczęście? Czy przypomni sobie moment wypadku i to jak do niego doszło? Dlaczego prowadziła pod wpływem alkoholu? Czeka ją wiele trudnych chwil, ale są obok niej także przyjaciele - Ci prawdziwi, na których może liczyć. • Historia ta ma też swoje minusy - kompletna bezmyślność dziewczyny i osądzanie, bez wysłuchania drugiej osoby. Jest to dość irytujące, ale mimo to warto sięgnąć po tę książkę.