Furia rodzi się w sławie

• 

  izakg
  Świetna! • Rewelacyjne połączenie kryminału z powieścią historyczną. • Jest i SS, i NSDAP, i Hitlerjugend. Są zwłoki, jest śledztwo. • Jest i zaskakujące zakończenie. I super klimat. • Polecam.
• 

  Zaczytany-w-Ksiazkach
  Czy na miejscu zbrodni rzuciło się panu w oczy coś charakterystycznego? • Cyce – wypalił Reiner. • Że co?! • Cyce – powtórzył w zamyśleniu. - Dziewczyna miała pełne, ponętne piersi. Aż by się je chciało pomiętosić. Oczywiście, gdyby żyła – dodał szybko widząc zdumione spojrzenie asystenta kryminalnego. - I oczywiście, gdyby była nieco starsza – doprecyzował natychmiast. • Nie to miałem na myśli – zazgrzytał zębami. • Majtki miała podciągnięte – szef żandarmerii wznosił się na wyżyny dedukcji. • Oh mein Gott… - westchnął głęboko. (...)” • Krzysztof Koziołek – zielonogórzanin z urodzenia, obecnie mieszka w Nowej Soli. Absolwent politologii na Uniwersytecie Zielonogórskim, z zawodu pisarz i dziennikarz. Pasjonat górskich wędrówek, zapalony kibic żużla i fan serialu "Na południe". W 2007 r. zadebiutował powieścią sensacyjną "Droga bez powrotu", w 2009 r. wydał kryminał skandynawski "Święta tajemnica" (nominowany do Lubuskiego Wawrzynu Literackiego), w 2010 r. ukazała się powieść sensacyjno-przygodowa "Miecz zdrady". Za tę ostatnią autor został zgłoszony do Paszportu Polityki 2010 i nominowany do Lubuskiego Wawrzynu Literackiego. W 2011 roku Krzysztof Koziołek otrzymał Lubuską Nagrodę Literacką dla najbardziej obiecującego lubuskiego pisarza. W tym samym roku ukazały się kolejne książki: thriller "Premier musi zginąć" oraz "Trzy dni Sokoła" (trzy powieści w odcinkach pisane do tygodników lokalnych i na stronę internetową autora w jednej książce) notka pochodzi ze strony Lubimy Czytać. • "Furia rodzi się w sławie" to bardzo dobry, prosto napisany kryminał retro. Wartka akcja, tło historyczne, czarny humor, wiedźmy, potajemne spotkania kochanków to przedsmak tego, co czeka Was w książce. Utwór ten spodoba się na pewno 'smakoszom' tego gatunku. Wymagane jest od nas intensywne myślenie, gdy czytamy książkę. Przeczytanie pierwszych czterdziestu stron szło mi bardzo ciężko, jednak potem wciągnąłem się w akcję na dobre. Autor zadbał o najmniejszy szczegół w opisywaniu otoczenia. Na początku książki znajdziemy mapę Sławy, zaś na końcu indeks nazw topograficznych. Bohaterowie są bardzo charyzmatyczni i wyraziści. Od początku polubiłem Antona Habichta (jednego z głównych postaci), choć czasem wkurzał mnie swoim zachowaniem. • Sierpień 1944 roku, III Rzesza wyraźnie chyli się ku upadkowi. W Sławie, uzdrowisku położonym nad Śląskim Morzem, w ciszy i spokoju, z daleka od zmagań wojennych, kurują się niemieccy żołnierze ranni na różnych frontach. Nagle miasteczkiem wstrząsa seria makabrycznych zbrodni. Śledztwo w tej sprawie prowadzi asystent kryminalny Anton Habicht, człowiek, który karierę policji zawdzięcza dzięki członkostwu w NSDAP, i którego największym dotychczasowym sukcesem jest zlikwidowanie nielegalnej gorzelni. Początkowo wszystko wskazuje na to, że ofiary wybrano przypadkowo, wkrótce jednak pojawia się pewien łączący je trop. Sytuacja komplikuje się, kiedy śledztwem zaczyna interesować się Sturmbannführer SS Carl Düchter, szef naukowców, którzy w sławskim pałacu – na rozkaz samego Heinricha Himmlera – prowadzą tajne badania nad procesami czarownic. Efekty tych prac mają odwrócić losy wojny opis pochodzi z okładki książki. • Podsumowując, bardzo polecam Wam tę książkę. Książka jest bardzo dobrze napisana, a bohaterowie są świetni. Mam nadzieję, że tą krótką recenzją zachęciłem Was do sięgnięcia po ten utwór. • Tytuł: "Furia rodzi się w sławie" • Autor: Krzysztof Koziołek • Wydawnictwo: Manufaktura Tekstów • Projekt okładki: Kamil Pietruczynik • Korekta: Daniel Lesiewicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Data wydania: 5 sierpnia 2015 • Liczba stron (tylko tekstu): 281 • ISBN: 978-83-934831-8-1
• 

  Magnolia044
  „Furia rodzi się w Sławie”, to najnowsze dzieło Krzysztofa Koziołka, który na swoim koncie posiada już osiem powieści, jednak kryminał retro jest jego pierwszą książką w tym gatunku. Moim skromnym zdaniem, jest to bardzo udana lektura, która w krótkim czasie znajdzie swoich zwolenników. • „Widok okaleczonego ciała był tak wstrząsający, że asystent kryminalny Anton Habicht w okamgnieniu oprzytomniał, błogość porannego zaspania zostawiając hen, na plaży Śląskiego Morza, skąd na miejscu zbrodni dowieziono go automobilem burmistrza. W ułamku sekundy dotarło do niego, że sielanka urlopu, która jeszcze na dobra się nie rozpoczęła, właśnie definitywnie dobiegła końca.” • Akcja powieści toczy się na przełomie sierpnia i września 1944 roku. 22 sierpnia w Sławie - uzdrowisku położonym nad Śląskim Morzem - zostaje znalezione ciało młodej kobiety. Czte­rnas­tole­tnia­ Stanisława Derlizka w nocy została zadźgana nożem, jedyny dowód jaki zostaje odnaleziony to...proszek, który wyglądem przypomina mąkę. Jak się później okazuje, rzeczywiście była to mąka. Do zadania zostaje przydzielony asystent kryminalny Anton Habitch, który posiada niemalże zerowe doświadczenie w sprawach przestępczych. W krótkim czasie giną kolejne dziewczynki, okazuje się, że w Sławie grasuje seryjny morderca, a przynajmniej tak twierdzi Habitch. Kolejnym wątkiem w powieści jest hrabina Franziska von Häften, wdowa po Aleksandrze von Häftenie, który zginął na wojnie. Niby kobieta, której tylko kapelusze w głowie, a jednak ukrywa swoje drugie oblicze. • Kim tak naprawdę jest hrabina Franziska? Co wspólnego mają ze sobą czarownice, tajne badania, Zamek Haugwitza, kadeci sławskiej Marine Hitlerjugend, bóle głowy oraz mąka? Tego dowiecie się czytając książkę. • Po przeczytaniu kilku stron przeszło mi przez myśl czy ja przez to przebrnę do końca? Jednak skoro zaczęłam to wypadałoby skończyć. Przyznaję, że początkowo czytanie szło mi bardzo opornie jednak po kilkudziesięciu stronach wdrożyłam się tak bardzo w całą historię, że wręcz nie mogłam się od niej oderwać. • Fabuła książki jest niezwykle intrygująca. Charakterystyka postaci jest dobra, ale nic poza tym. Autor zadbał o detale, bowiem opisy otoczenia były bardzo szczegółowe ( jak dla mnie niektóre aż nazbyt). Ogromnym atutem jest także umieszczenie na początku książki mapy Sławy, z kolei na tyle czytelnik znajdzie Indeks nazw topograficznych. Jeżeli chodzi o oprawę graficzną, to mnie się podoba, ale ilu ludzi tyle opinii. Zakończenie niep­rzew­idyw­alne­, nasuwa się jedynie pytanie, czy autor zamierza napisać kontynuację historii? • Co jeszcze znajdziecie w książce? Otóż idealne połączenie wartkiej akcji z tłem historycznym, czarny humor, szpiegostwo, potajemne spotkania kochanków, czarownice i wiele, wiele innych. • „- Czy na miejscu zbrodni rzuciło się panu w oczy coś charakterystycznego? • - Cyce – wypalił Reiner. • - Że co?! • - Cyce – powtórzył w zamyśleniu. - Dziewczyna miała pełne, ponętne piersi. Aż by się je chciało pomiętosić. Oczywiście, gdyby żyła – dodał szybko widząc zdumione spojrzenie asystenta kryminalnego. - I oczywiście, gdyby była nieco starsza – doprecyzował natychmiast. • - Nie to miałem na myśli – zazgrzytał zębami. • - Majtki miała podciągnięte – szef żandarmerii wznosił się na wyżyny dedukcji. • - Oh mein Gott… - westchnął głęboko. (...)” • Książkę „Furia rodzi się w Sławie” śmiało można zaliczyć do lektur bardziej ambitnych, które wymagają intensywnego myślenia, tak aby nie pogubić się w całej historii. Polecam ją zwolennikom gatunku. Ogromnie się cieszę, że mogłam bliżej poznać ten tytuł, a tym samym zapoznać się z twórczością autora, bowiem było to moje pierwsze spotkanie z prozą Koziołka. Książka niesamowicie mnie wciągnęła, czuję się w pełni usat­ysfa­kcjo­nowa­na. Polecam.

Brak wątków