Natalia i Karina planują w czasie wakacji odwiedzić Lwów i tam odszukać ślady Selmy, tajemniczej sąsiadki, słynnej tancerki, występującej na najwazniejszych scenach świata. tylko czy rodzice Kariny pozwolą jej jechać w tak długą i wyczerpującą podróż? No i jeszcze ten Mats, coraz częściej przepada bez wieści i dopiero po kilku dniach wysyła esemesa. Tymczasem Natalię i Karinę pochłania również zagadka nieznajomej dziewczynki na pewnej starej fotografii.

W święta Bożego Narodzenia w Valleby odbywają się zawody pływackie. Pływalnia pęka w szwach. Wszyscy chcą zdobyć odznakę pływacką oraz obejrzeć skoki do wody mistrza olimpijskiego Rackego Bolindera. Gdy jednak ten, po spektakularnym skoku z trampoliny, nie wynurza się z wody, a chwilę później okazuje się, że z szafek w szatni poznikały kosztowności, Lasse i Maja rozumieją, że będą mieli pracowite święta... Kolejne tytuły serii Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai od kilku lat wybierane są książką roku przez szwedzkie Jury Dziecięce, czyli niemal 50 000 głosujących dzieci, a tym samym nie schodzą w Szwecji z list bestsellerów. W Polsce również cieszą się dużą popularnością. Akcja książek rozgrywa się w małym szwedzkim miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie, Lasse i Maja, chodzą do tej samej klasy i wspólnie prowadzą małe biuro detektywistyczne.

Ilustratorki i ilustratorzy - znakomici malarze, graficy, projektanci, którzy zamienili sztalugi i wielkie sale wystawowe na książki dla najmłodszych. Dzisiaj są skarbem narodowym. Stworzyli wyjątkowe pod każdym względem ilustracje, bo nie szli na kompromisy, nie brnęli w infantylizm, a dziecko traktowali poważnie i nie narzucali swojej wizji. O najwyższą jakość prac dbali nie tylko sami artyści, ale też zespoły graficzne działające pod kierownictwem prawdziwych mistrzów.I choć do dziś nie istnieje muzeum ilustracji dziecięcej, a nieskatalogowane prace pozostają rozproszone, często w rękach prywatnych kolekcjonerów, cieszą się one coraz większym zainteresowaniem, o czym świadczą ceny, jakie osiągają na aukcjach dzieł sztuki.Dlaczego literatura dla dzieci fascynowała wybitnych artystów? Opowiadają o tym m.in. Elżbieta Gaudasińska, Krystyna Michałowska, Zdzisław Witwicki, Bożena Truchanowska, Teresa Wilbik, Józef Wilkoń, a tych, których już nie ma - Olgę Siemaszko, Janinę Krzemińską, Danutę Konwicką, Zbigniewa Rychlickiego, Janusza Grabiańskiego, Janusza Stannego czy Adama Kiliana - wspominają najbliżsi.Ilustratorzy i ilustratorki zdobywali nagrody, a ich prace pokazywano na międzynarodowych wystawach. To oni wynieśli ilustrację dla najmłodszych na najwyższy poziom. Co znaczyły te sukcesy dla ich artystycznych wyborów? Co działo się z nimi, kiedy polską literaturę dla dzieci dotknął kryzys? Jak poradzili sobie z kolorową szmirą lat 90.?