Klasyczna komedia, która śmieszy po dziś dzień! Niekwestionowana klasyka literatury światowej i jedna z najciekawszych i najzabawniejszych pozycji na liście obowiązkowych lektur. Tytułowy bohater, Tartuffe, uchodzi w towarzystwie za bardzo pobożnego, szlachetnego i głęboko moralnego człowieka. W rzeczywistości jednak jest mistrzem obłudy i sprytu, a jego postawa ułatwia mu manipulowanie otoczeniem i wykorzystywania go dla własnych egoistycznych celów. Na ofiarę wybiera spokojnego mieszczanina Orgona, który całkowicie wierzy w pobożność i dobroduszność Świętoszka, traktuje go jako swojego doradcę i powiernika. Tartuffe zaczyna wywierać na Orgona coraz większy wpływ, a w konsekwencji całkowicie przejmuje rządy w jego domu. Z czasem na wierzch zaczyna wychodzić hipokryzja Świętoszka, który nie potrafi powstrzymać swojej natury i nakazując innym post, sam go nie przestrzega i nie odmawia sobie niczego. Piętnując nieskromność kobiet, jednocześnie zaleca się do żony Orgona. Zaniepokojeni bliscy Orgona starają się ostrzec go przed Tartuffe, lecz ten nie chce ich słuchać i hojnie obdarowuje swojego doradcę majątkiem. Mało tego - nawet proponuje mu rękę swojej córki! Na szczęście domownicy nie dają za wygraną i szykują podstęp, który ma zdemaskować Świętoszka...

Harpagon, tytułowy skąpiec, ma dwoje dzieci, Kleanta i Elizę. Kleant zakochany jest w Mariannie, tak samo jak jego ojciec, a Eliza w Walerym. Muszą jednak ukrywać swą miłość ze względu na Harpagona. Marianna mieszka ze swoją chorą matką niedaleko Harpagona. Dziewczyna jest ładna, dobra, uczciwa ale niezbyt bogata, więc Kleant nie może liczyć na przychylność ojca. Walery nie zna swoich rodziców, nie posiada majątku, więc chce się wkraść w łaski Harpagona. Kleant zwierza się siostrze ze swoich uczuć. Nie domyśla się, że Eliza też jest zakochana. U Harpagona przejawia się niespotykanie duża miłość do pieniądza, nigdy o nim nie zapomina.