W zapachu mięty

Tomik stanowi poetycki debiut pisarki. Autorka definiuje w nim poezję, nazywając ją m.in. "wodospadem słów", "bagażem podręcznym". Czytając wiersze, rzeczywiście wyczuwa się zapach mięty, słyszy szum liścia, a "otuleni ciepłym wiatrem" rozkoszujemy się zmierzchem zapadającym nad Jurą Krakowsko-Częstochowską. Zmiany w przyrodzie niepostrzeżenie łączą się z przeżyciam podmiotu lirycznego, a całość przesycona jest liryzmem, zachwytem nad urodą świata pełnego barw, zapachów, ciepła, ale i nieuchronnego przemijania. Poznajemy ją jakokobietę prowadzącą dialog z kamieniem, filozofa zastanawiającego się na sensem życia, wartością miłości, zadającego pytania i szukającego na nie odpowiedzi. Poetka wykazuje przy tym wysoką kulturę języka i prezentuje doskonały warsztat poetycki. Bogactwo środków stylistycznych, rytmika i melodyjność przenikają wzystkie jej utwory.