44 sonety brynowskie z obrazami Jerzego Dudy-Gracza

Tytuł "Sonety brynowskie" nawiązuje do jednej z południowych dzielnic Katowic, gdzie poeta mieszka. W jej granicach znajduje się znana z tragicznych wydarzeń w grudniu 1981 roku Kopalnia "Wujek", która znalazła także poetycki wyraz w wielu wierszach Tadeusza Kijonki z tomu "Czas zamarły" poświęconych stanowi wojennemu na Śląsku. "Sonety brynowskie" ułożone w cykl 44 utworów są wspaniałym zwieńczeniem twórczości śląskiego poety. Dojrzałe, przemyślane, wycyzelowane w każdym najdrobniejszym szczególe są tyleż osobiste co uniwersalne. Wynika to ze strategii pisarskiej poety, z jego dbałości o słowo, o rytm i rym, z wrażliwości na dźwiękową stronę wiersza. Jego znakomity warsztat pisarski kształtował się od wczesnej młodości, najpierw dzięki opiece Wilhelma Szewczyka w katowickim Kole Młodych, a później w trakcie studiów polonistycznych u Kazimierza Wyki. Kolejne lata przynosiły książki coraz bardziej świadome i wysublimowane, pełne znakomitych liryków, niejednokrotnie honorowane poważnymi nagrodami literackimi, jak Nagroda im. Andrzeja Bursy, Nagroda Miesięcznika Poezja za książkę poetycką roku czy Nagroda im. Stanisława Piętaka. Publikację w ciekawy sposób ilustrują grafiki Jerzego Dudy-Gracza.