Dr Quinn:

"W przedziale panował zaduch, a nieznośny upał sprawiał, że do środka bardzo rzadko wpadał świeższy powiew. Młoda kobieta w podróżnym kostiumie odchyliła głowę na obite aksamitem oparcie siedzenia i opuściła powieki. W tej pozornej izolacji od świata zewnętrznego, skąd nie docierał nawet turkot kół o szyny, przed oczyma jej duszy przesuwały się obrazy: wspomnienia i sceny z dotychczasowego życia, które miała przekreślić jej ostatnia decyzja. Wszystko, lub prawie wszystko, co do tej pory wydawało się istotne, miało utracić sens. Z wyjątkiem jednego... odtąd w jej życiu najważniejsza miała być praca." [Wydawnictwo Egmont Polska, Warszawa 1996]