Forella

(...) Książę Walii, późniejszy Edward VII, miał swój specjalny sposób na odnajdowanie sypialni pięknej kobiety, którą się interesował. Ponieważ domy, w których bywał Jego Wysokość, były zwykle olbrzymie, sugerował on, że róża wystawiona na zewnątrz danej sypialni ułatwi jego poszukiwania i zapobiegnie kłopotliwym pomyłkom. Książę ożenił się z piękną Aleksandrą Duńską w 1863 roku, ale już pięć lat później, gdy przyszło na świat ich trzecie dziecko, księżniczka Viktoria, jego romanse ożywiały plotki. Mówiło się o ponętnych pięknościach w Rosji, gdzie książę był obecny na ślubie Dagmary, siostry księżniczki Aleksandry, z carewiczem Aleksandrem i kuszących księżniczkach, a także aktorkach w Paryżu, dokąd pojechał sam następnego roku. Tam książę wodził rej, a młodsi członkowie towarzystwa chętnie naśladowali go. Dla wielu z nich był to mile widziany bunt przeciwko powadze i dokładności Księcia Pana, a po jego śmierci, przeciwko przygnębieniu, nudzie i nieustającej żałobie Królowej Wiktorii w Zamku Windsor. (...)