Powolna śmierć Luciany B

Poprzednio: „Oksfordzka seria” 11/04. Zaskakująca i przewrotna powieść psychologiczna bliska thrillerowi kryminalnemu. Znakomicie stopniuje napięcie wciągając czytelnika w intrygę, w której do końca nie można zdecydować kto jest ofiarą a kto steruje kolejnymi, wydawałoby się losowymi zdarzeniami... Bohater, czterdziestoletni pisarz nie przedstawiony z nazwiska czytelnikowi wbrew własnej woli bierze udział w dziwnej grze pomiędzy poznaną przed laty maszynistką, tytułową Lucianą B. a autorem bestsellerów na międzynarodową skalę – Klosterem. Wierny dawnemu zauroczeniu postanawia spotkać się z dziewczyną oskarżającą uznanego i uwielbianego pisarza kryminałów o powolne mordowanie członków rodziny w odwecie za postawiony mu kiedyś zarzut molestowania. Początkowo uznaje ją za szaloną, doświadczoną przez los, ale daje się przekonać logicznym wnioskom. Konfrontacja z mściwym demiurgiem burzy je. Z jednej strony poznajemy emocjonalną i przejmującą historię a z drugiej równie bolesną, ale już pogodzonego ze stratą człowieka. Niezwykle wciągającą i sugestywną narrację wzbogacają nawiązania do filozofii i odniesienia do literatury - między innymi Josepha Conrada i Georgesa Pereca. Znajdziemy tu też echa twórczości Kafki. Bohaterowie znajdują się dziwnej, groteskowej rzeczywistości mając poczucie złudnej kontroli swojego losu. Czytelnik może wybrać wersję przypadkowości lub uznać, że kolejne wydarzenia są wynikiem działań szalonej jednostki wyznającej pomnożone prawo talionu... Polecam. Czyta się znakomicie.