Padam na twarz:

"Ciąża była niczym dziewięćdziesięciominutowy masaż w porównaniu z moim obecnym życiem". "Kiedy wróciłam do domu ze szpitala, czułam się jak piękna królowa w samym centrum zainteresowania. Czekały na mnie bukiety kwiatów, które przysyłano, w miarę jak rozchodziły się wieści o narodzinach dziecka. Czułam się tak, jakbym dokonała czegoś niezwykle wyjątkowego. Ale przez ostatnie parę tygodni kwiaty przestały przychodzić, a telefony umilkły. Narzeczony wrócił do pracy, a gazeta wciąż pojawiała się na progu, jakby nic się nie zmieniło. Jestem na urlopie macierzyńskim i powinnam nawiązywać więź z noworodkiem. Zasadniczo nienawidzę swojego życia... Kim ja jestem? Jak się tu znalazłam? Co się stało z moim życiem? Bo to na pewno nie jest moje życie!". Źródło: lubimyczytac.pl