Faktotum

Życie Hanka to ciągła wędrówka: przez całe Stany Zjednoczone, przez najróżniejsze zakłady pracy, tory wyścigowe, podrzędne hoteliki, pokoje do wynajęcia, bary, speluny i sklepy monopolowe. Fabryka psich krakersów, szwalnia, hurtownia klocków hamulcowych, fabryka jarzeniówek, sklep z artykułami malarskimi, drogi hotel – oto tylko niektóre z miejsc, w których się zaczepił, by zarobić trochę grosza i móc dalej pić, wegetować i cieszyć się życiem. Znajduje radość w byciu innym od reszty społeczeństwa, degeneratem, stuprocentowo egoistycznym hedonistą, hulaką i rozrabiaką. Brzydzi się ludem pracującym, uznając go za zniewolony, podziwiając za to włóczęgów mieszkających pod mostem. Ponad wszystko ceni sobie wolność i niezależność. Problem w tym, że aby zdobyć tę ostatnią, należy mieć pieniądze. I tak Hank wciąż musi się łapać różnych podłych zajęć, zawsze kończąc przygodę w podobny sposób. Tym co wyróżnia prozę Bukowskiego, poza miejscami wulgarnym językiem i obscenicznymi przygodami bohatera, są humor i uważne obserwacje życia społecznego. Choć czytamy o rzeczach przygnębiających, czasem wręcz depresyjnych, jak bezrobocie, alkoholizm, narkomania, hazard, prostytucja, to potrafi o nich opowiadać w sposób lekki i zabawny jakby to były najzwyczajniejsze rzeczy pod słońcem. Trudno znaleźć drugiego pisarza, który o problemach społecznych pisałby piórem tak lekkim, a przy tym nie brzmiącym fałszywie.