Potencjał innowacyjności sektora administracji publicznej

W książce podjęto się niezwykle trudnego zadania badawczego polegającego na wyjaśnieniu powodów sukcesywnego spadku pozycji Polski w Międzynarodowym rankingu innowacyjności sektora e-government, który cyklicznie jest opracowywany przez ONZ. Wykazano, że nie można zrozumieć tych przyczyn, skupiając się jedynie na czynnikach makroekonomicznych i globalnych. Konieczne jest przejście na poziom lokalny i wyjaśnienie, jak funkcjonuje sektor administracji publicznej na szczeblu gmin. Ujęcie tematu jest nowoczesne. Z jednej strony witryny internetowe urzędów gminnych i zamieszczone tam Biuletyny Informacji Publicznej (BIP) są oceniane jako potencjalne nośniki innowacyjności, natomiast z drugiej mamy do czynienia z udaną próbą spojrzenia na proces świadczenia usług publicznych ze strony klientów. Wnioski z badań empirycznych pozwoliły na zaproponowanie rozwinięcia modelu luk percepcji, w którym mechanizmem ich eliminacji stałyby się lokalne i centralne Multimedialne Biura Obsługi Klienta (MBOK). Jednym z walorów pracy jest odwołanie się do wikinomii – nowej szkoły myślenia ekonomicznego, której podstawą są cztery zasady: otwartość, partnerstwo, udostępnianie zasobów i działanie globalne. Wikinomia opiera się na siedmiu niestandardowych wzorcach strategii biznesowych: pionierach partnerstwa, ideagorach, prosumentach, nowych aleksandryjczykach, platformach uczestnictwa, globalnej hali produkcyjnej i wikinomicznym miejscu pracy. W książce stosuje się te wzorce w badaniach empirycznych, co w szczególności widać w rozdziale szóstym, w którym dokonano oceny prosumpcyjnego potencjału innowacyjności istniejącego w sektorze administracji publicznej. '