Sługa boży

Nic nie zapowiadało, że Isidor Rattenhuber, zahukany, rudowłosy i udręczonyustawicznym jąkaniem chłopiec z bawarskiej wsi, "wyjdzie na ludzi". Punktem wyjścia było odkrycie, że upragniony porządek i spokój można znaleźć w liturgii. Koleje życia Isidora poznajemy w retrospekcjach, splecione z losamii historiami osób, które stanęły na jego drodze: krewnych, kolegów z seminarium, przełożonych, przyjaciół, parafian. Wszystkie epizody składająsię na mocno osadzoną w codzienności opowieść, traktującą nie o wielkim, przesłaniającym wszystko inne doświadczeniu wiary, o pewności istnienia jakiejś wyższej potęgi, lecz o trudnościach, pomyłkach, rozczarowaniachi wątpliwościach, pokusach i porażkach, sytuacjach czasem smutnych, czasemśmiesznych, często przejmujących. Oto sługa boży, tak samo jak wszyscy inni wrośnięty w świat ludzkich słabości,małości, miłości, śmierci. Oto rachunek życia i sumienia księdza - wiernego- mężczyzny: na jednej szali sens, na drugiej klęska. Czy myśli i rozterki starzejącego się prowincjonalnego proboszcza mogą odpowiedzieć coś ważkiego na pytanie, jakie jest miejsce religii we współczesnym, zsekularyzowanym świecie i jak może istnieć w nim ktoś, kto obrał sobie wiarę za zawód i treść życia?