Schody do nieba:

Jest podobno na ziemi miejsce, gdzie dołączywszy do bogów możemy wyrwać się śmierci. Badając legendy o ludzkich wysiłkach wzniesienia sie do nieba dla uzyskania nieśmiertelności, autor wnika w żywoty faraonów egipskich, analizuje losy sumeryjskiego herosa Gilgamesza, który próbował siegnąć nieba, odsłania kulisy wypraw Aleksandra Wielkiego wierzącego, że jest synem boga. W końcu prowadzi nas tam, gdzie kieruje sie zagadkowe spojrzenie Sfinksa. Z licznych tekstów grobowych wynika bowiem‚ że Sfinksa uważano za „świętego przewodnika”. Teksty Piramid i Egipska Ksiega Umarłych mówią o Sfinksie‚ że jest „wielkim bogiem‚ który otwiera bramy ziemi”. Bya może „wskazujący drogę” Sfinks w Gizie miał swojego odpowiednika w pobliżu schodów do nieba - odpowiednika‚ który otwierał „bramy ziemi”. Stela wzniesiona przez Pa-Ra-Emheba zawiera gloryfikujące Sfinksa wymowne wersety. Ich podobieństwo do biblijnych psalmów jest naprawdę zaskakujące. Inskrypcja wspomina o rozciąganiu sznurów‚ „aby stworzyć plan”, mówi o „przemierzaniu nieba” niebiańską barką i o „chronionym miejscu”...