Cierpkość wiśni

Izabela Sowa - właścicielka niebieskich oczu, zielonego roweru Retro Holland, kilku szarych komórek, czarnego gryzonia i równie czarnych okularów (różowe zgubiła dawno temu). Latem zamienia się w monofaga i żywi wyłącznie truskawkami i malinami. A potem kolejno: wiśniami, porzeczkami i agrestem. Uwielbia owoce i dlatego bohaterki jej książek noszą owocowe imiona. "Cierpkość wiśni" to druga po rewelacyjnym "Smaku świeżych malin" - powieść z "owocowej tetralogii". Jak mówi autorka, "pokazuje jałowe życie typowych reprezentantów pokolenia wyżu demograficznego: młodych samolubów, którzy prą naprzód, depcząc i zagryzając wszystko, co stanie im na drodze. Można powiedzieć, że to nowa wersja >>Walki o ogień<<. I to wersja znacznie bardziej ponura i brutalna. Czarna jak moje okulary. Uwierzyliście?" "Cierpkość..." przedstawia kolejny ważny etap gramolenia się z rodzinnego gniazda, czyli mówiąc językiem ludzi, pierwszy rok studiów. Bohaterowie mają już za sobą beztroskie próby trzepotania skrzydłami i przymierzają się do lotów na sąsiednie drzewa. Nie dla wszystkich są to loty udane. Jedni są wypychani z gniazda zbyt wcześnie. Inni ze zdziwieniem odkrywają, że samodzielne latanie wymaga tyle wysiłku, a gałęzie wcale nie są takie wygodne, jak się wydawało. Większość przekonuje się, że najprzyjemniej lata się w grupie. I o tym właśnie opowiada "Cierpkość..."