Komiks opowiada też krótko o wcześniejszych dziejach półwyspu. Plansze graficzne uzupełniają zdjęcia archiwalne, teksty ujawniające nieznane szczegóły obrony Westerplatte, przedstawiające dzieje tego miejsca na przestrzeni od okresu powojennego do dzisiaj, a także plany, mapy, wizualizacje obiektów obronnych, opisy broni, kalendarium wydarzeń i inne. Głównymi atutami fabularnymi albumu są jego paradokumentalny charakter, wyczucie dramaturgii, czytelność i znaczna objętość, a przede wszystkim przedstawienie prawdziwej historii obrony WST, czyli odkłamanie mitu o wyłącznym dowództwie mjr Sucharskiego i oddanie sprawiedliwości faktycznemu dowódcy obrony w dniach 3-6 września 1939 r. - kpt. Dąbrowskiemu, który przejął dowództwo na skutek załamania psychicznego majora. Fabuła Mariusza Wójtowicza-Podhorskiego, znawcy tematu, autora obszernego opracowania książkowego Westerplatte 1939. Prawdziwa historia (2009), skonstruowana na podstawie zgromadzonych dokumentów, ukazuje też, że w sprawie długości obrony istniały zasadnicze rozbieżności wśród dowodzących. To bardzo dramatyczne sceny, nie mniej niż obrazy samej walki. Podobnie ostre spory, dotyczące ataku, toczyły się wśród oficerów niemieckich, będących pod presją wyższego dowództwa i samego Hitlera, nalegającego na jak najszybsze zdobycie Westerplatte. Album opisuje więc precyzyjnie nie tylko działania obrońców, ale także dokładnie przedstawia działania atakujących. Komiks nie wygładza ani języka obrońców, ani zachowań szeregowych żołnierzy. Działali w warunkach skrajnie trudnych, większość nie znała wojny, stąd objawy paniki i strachu wśród kilku z nich są zrozumiałe, nie ujmują jednak nic z bohaterstwa całej załogi.
