Pokuta brata Cadfaela

Listopad wypełniony złocistym blaskiem słońca wydawał się miłym zakończeniem roku pańskiego 1145, chociaż Anglia pozostawała rozdarta między tych, którzy popierali cesarzową Maud jako władczynię, a tych, którzy przysięgli wierność jej kuzynowi Stefanowi. Bratu Cadfaelowi miała jednak ta słodka jesień przynieść gorzkie owoce... Do Shrewsbury dotarła wiadomość o straszliwej zdradzie, jakiej dopuścił się Filip FitzRobert, jeden z najgorliwszych dotąd szermierzy sprawy cesarzowej Maud. Wśród uwięzionych przez niego i skazanych na zgnicie w jakimś lochu rycerzy jest Olivier de Bretagne, rycerz wyjątkowy, którego matką była kobieta ze Wschodu, a ojcem, nieznanym Olivierowi, był brat Cadfael. Zdarzyło się to podczas wyprawy krzyżowej, całe lata wcześniej, nim Cadfael został zakonnikiem. Taka więź jest jednak niezwykle mocna, więc narażając się na śmiertelne niebezpieczeństwa i ryzyko złamania ślubów brat Cadfael opuszcza klasztor i wyrusza na poszukiwanie uwięzionego syna.