Rogalin i jego mieszkańcy

Opowieść o dziejach rodziny Raczyńskich i pałacu w Rogalinie, napisana przez ostatniego z męskich potomków linii rogalińskiej. Książka jest zapisem z podróży w krainę wspomnień autora. W centrum opowieści znajduje się siedziba rodu Raczyńskich - Rogalin. Niegdyś skrawek Wielkopolski pokryty pradawną puszcza dębową, od 1770 r. przekształcił się w zespół pałacowy, z którym losy rodziny są nierozerwalnie związane. Książka ukazuje życie codzienne pałacu i panujące w nim zwyczaje, a także przedstawia poszczególnych członków rodziny Raczyńskich z ich niewątpliwymi zasługami ale także i zwykłymi ludzkim słabościami. Autor pozycji unika ściśle historycznego opisu dziejów Raczyńskich. Wspomina Rogalin z perspektywy rodzinnej, domowej. Siedziba rodu przedstawiona jest jako typowy polski dwór, gdzie tradycje gościnności, wieczornych zebrań i dyskusji w gronie przyjaciół - literatów i malarzy - są nadal żywe. Autor książki, ostatni z Raczyńskich-Polaków, był ministrem spraw zagranicznych w rządzie gen. Sikorskiego, a w latach 1979-86 prezydentem na uchodźtwie. W 1991 roku przekazał pałac w Rogalinie narodowi polskiemu, tworząc Fundację im. Rodziny Raczyńskich. Otrzymał także tytuł Honorowego Obywatela Poznania.