Wspomnienia warszawiaka egocentrysty: "JA"

Wartość Wspomnień warszawiaka egocentrysty: "JA" Jana B. Tereszczenki, absolwenta Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, polega na połączeniu egotyzmu narratora z umiejętnością analitycznego myślenia o mechanizmach i następstwach wydarzeń historycznych modelujących powszednie życie i niepowszednie koleje losów Warszawiaków. Dzieciństwo w międzywojennej Warszawie, oraz przeżyta tam okupacja, wyjątkowe okrucieństwo pacyfikatorów Powstania Warszawskiego, obóz pruszkowski i wygnańcza wędrówka po Polsce, powrót do stolicy i jej powojenna odbudowa i wreszcie traumatyczne spotkanie londyńskie z ojcem, oderwanym od kraju i bliskich przez lat kilkanaście - wszystkie te rozdziały życiorysu Tereszczenki, przedstawione z urzekającą swadą narracyjną, wpisują się dokładnie w historię stolicy i jej kraju. Programowy zaś egotyzm Autora, nie tylko nie ogranicza zakresu jego obserwacji i zasięgu przemyśleń, lecz stanowi swoiste uwierzytelnienie ich autentyzmu i szczerości. Narrator tych wspomnień, intensywnie eksponujący swoją egomanię mogącą kogoś spośród Czytelników urazić lub wręcz oburzyć, ujmuje zdolnością do empatii, umiejętnością wczuwania się w odmienne punkty widzenia a szczególne uwrażliwienia na innych ludzi, niekiedy przynależących do wrogiego Autorowi obozu bądź grupy narodowościowej. Wspomnienia Jana Tereszczenki przedstawiają obraz wyjątkowo dramatycznego okresu w naszych dziejach oraz są zapisem języka i sposobu myślenia ludzi żyjących w tym okresie.