Waśń rodowa

"- Zimą 1884 roku Niels ponownie odwiedził mnie w więzieniu. Od razu zrozumiałem, że coś się stało.. Żelazne kleszcze ścisnęły serce Ingi. Więc to nie koniec nieszczęść... Ze strachu przestała oddychać. - Niels ostrożnie dobierał słowa, ale..Prawda i tak okazała się trudna do zniesienia. - Kristian oparł dłonie o płot i zadrżał. Nie zastanawiając się ani sekundy, Inga chwyciła go za ramię. - Powiedz mi wszystko, ojcze. Nie dręcz mnie dłużej! Kristian podniósł głowę i posłał jej zbolałe spojrzenie. - Jenny nosiła w sobie dziecko..." [fragment]