Książka moich wspomnień

"Postanowiłem wydać książkę. Tak - i to zupełnie inną niż te, które wydawałem do tej pory. Książka ta to - jak można określić najkrócej - zbiór moich wspomnień. Żyłem długo. Żyłem w niezwykłych czasach. Świadomie - choć dzieckiem - w okresie międzywojennym. Napisałem kiedyś, że dla mnie i dla bardzo wielu były to czasy najpiękniejsze. Oczywiście - była głodna wieś na Polesiu, było getto ławkowe i ONR, była i Bereza. Ale mnie - i wielu inteligentom żyło się pięknie. (...) Przeżyłem wyzwolenie. Czy wyzwolenie?... Entuzjazm - flagi wiszące aż do zdarcia - opaski biało-czerwone noszone prawie przez wszystkich. Polonezy Chopina w na poły zrujnowanych salach. Morze gruzów - i entuzjazm odbudowy. (...) Przeżyłem wspaniałą, niepowtarzalną przygodę z harcerstwem. Urok tego niezwykłego ruchu społeczno-wychowawczego, który trwał - od klerykalnej osiemnastki w Milanówku przez Szare Szeregi - potem tak różne, ale zawsze prawdziwe harcerstwo w Inowrocławiu, w Boernerowie, na Żoliborzu, do jezior mazurskich i spływu Dunajcem "Zawiszy Czarnego" w Islandii i chaty w Ropkach - a potem otarcie się o oszustów (niestety) podających się za harcerzy - w tychże Ropkach...!wtedy mi się odechciało harcerstwa... I studia medyczne - równie pasjonujące, jak bezzensowne i bezmyślne (pierwsze dwa lata) - i chyba najpiękniejszy okres pracy, prawie jak Judym (...) w Gorlicach."(...) "Drogi czytelniku, minęło kilka lat i postanowiłem wznowić książkę moich wspomnień. Prawdę mówiąc, niewiele się u mnie zmieniło i to, co pisałem przed laty, w zasadzie jest aktualne." (Andrzej Jaczewski) (Fragmenty wstępów)