I obiecuję zazdrość kochanie

Czuła, że za chwilę zemdleje. Zrobiło jej się mdło, jak wtedy, kiedy jako mała dziewczynka wypiła butelkę wina, sądząc, że to sok. Ale teraz nie była mała dziewczynką; przed nią stał mężczyzna, którego kochała; wiedziała o tym. Była tak bliska jego twarzy, oczu. Ciepło, którym emanował Hans otulało ją coraz szczelniej. Poczuła dotyk jego warg, nie mogła już uciec, nie chciała. Nagle cały świat zawęził się do jego ramion. Był silny. Był przy niej. Powtarzali cicho swoje imiona, żeby nie sprowokować złych mocy. Tysiące dreszczy, słodkich i upragnionych przepływało po jej ciele. Przywarła do niego ciasno. Ich pocałunek stopił się w symfonii zmysłów i niecierpliwych, pospiesznych dotknięć. Pragnął jej. Zapach lawendy i mięty unoszący się wokół jej włosów i oczu, rozpalił w nim uśpione przez tyle lat płomienie miłości.- Kocham, kocham- powtarzał, całując jej czoło, usta, szyję. [lubimyczytac.pl]