Kronika polska

Kronika Polski (łac. Historia Polonica) - kronika historii Polski, obejmująca jej dzieje od czasów pradawnych po rok 1202. Została spisana przez Wincentego Kadłubka na polecenie księcia Kazimierza II Sprawiedliwego[1]. Dzieło to, liczące cztery księgi, zostało napisane po łacinie i obok Kroniki... Galla Anonima stanowi główne źródło wiedzy o historii Polski do końca XII w.[2] W pierwszej księdze kroniki wątki dziejów Polski przeplatają się z dziejami legendarnymi i historią starożytną[3]. W celu osiągnięcia efektów estetycznych lub moralnych autor swobodnie przeinaczał w niej fakty. Wincenty Kadłubek rozpoczął swą pracę pisarską najprawdopodobniej w 1190 roku i trwała ona jeszcze z pewnością w 1205 roku (w IV księdze można znaleźć informacje dotyczące bitwy pod Zawichostem, która rozegrała się 19 czerwca 1205 roku), a została przerwana w 1208 roku, kiedy Kadłubek objął godność biskupa krakowskiego.