Orfeusz i Eurydyka

Poemat laureata literackiej nagrody Nobla, Czesława Miłosza, Orfeusz i Eurydyka napisany został wkrótce po śmierci żony poety i jest dedykowany jej pamięci. Jest „pracą żałoby” po stracie osoby najbliższej, ale zarazem przynosi dramatyczną reinterpretację chrześcijańskiego dogmatu o zmartwychwstaniu. Będąc wierszem bardzo osobistym daje się zarazem czytać jako manifest wiary autora w sztukę i literaturę, jako medium dla treści, z którymi nie sposób się uporać, gdy pozostają jedynie domeną tego, co najgłębiej intymne i osobiste. Stanowiąc powtórzenie znanego nam wszystkim mitu o Orfeuszu schodzącym do Hadesu po swoją ukochaną, elegia Miłosza ustanawia po raz kolejny porządek, w którym śmierć, mówiąc słowami amerykańskiego poety Dylana Thomasa, „traci swoją władzę”.