Społeczne ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe:

Szkody wynikające z nagłych zdarzeń pozostających w związku z pracą zostały wyodrębnione z ogólnej kategorii szkód pod koniec XIX w. Początkowo ich restytucja obciążała tylko tych pracodawców, którym można było przypisać winę. Następnie została powiązana ryzykiem korzystania z niebezpiecznych środków produkcji lub odpowiedzialnością za podwładnego i - wraz z rozwojem ustawodawstwa - ewoluowała w kierunku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej o charakterze przymusowym opartego na publicznych funduszach gwarancyjnych, z których wypłacano świadczenia bez względu na odpowiedzialność pracodawcy. Pierwsza regulacja tego typu powstała w Niemczech w 1885 r.; powołano instytucje zarządzające funduszami, działające na koszt pracodawców, które odpowiadały za skutki wypadków jako zdarzeń losowych na zasadzie tzw. ryzyka ubezpieczeniowego, czyli niezależnie od przyczyn.