Więźniarki w obozie hitlerowskim w Oświęcimiu-Brzezince

Tę książkę możesz wypożyczyć z naszej biblioteki partnerskiej!

Książka dostępna w katalogu bibliotecznym na zasadach dozwolonego użytku bibliotecznego. Tylko dla zweryfikowanych posiadaczy kart bibliotecznych

Obóz w Brzezince zaczęto budować jako obóz dla jeńców wojennych (Kriegsgefangenenlager) i do 1944 r. w aktach budowlanych (pismach, planach, sprawozdaniach) używano tej nazwy. Lokalizacja obozu jeńców radzieckich w pobliżu KL Auschwitz i podporządkowanie go władzom SS, jak również fakt przygotowywania dla nich krematorium o rocznej przepustowości 525 000 zwłok jednoznacznie wskazują, że celem funkcjonowania tego obozu miała być stopniowa zagłada jeńców przez pozbawienie ich podstawowych warunków egzystencji – co było zresztą powszechnie praktykowane w stosunku do nich od początku niemieckiej agresji na Związek Radziecki. Znajduje to również potwierdzenie w fakcie, że z 10 000 jeńców osadzonych tymczasowo w KL Auschwitz w październiku 1941 r., głównie wskutek stworzonych im warunków egzystencji, w ciągu pięciu miesięcy zginęło ponad 9000 jeńców. Przyjęcie takiego założenia wynikało z eksterminacyjnej polityki Niemców wobec jeńców radzieckich.

W rzeczywistości obóz ten nigdy nie podjął swej pierwotnie zakładanej funkcji, albowiem jeszcze w trakcie budowy (najpóźniej w lutym 1942 r.) podjęto decyzję o zmianie charakter obozu i postanowiono włączyć go jako integralną część składową do obozu koncentracyjnego Auschwitz.

[źr. Auschwitz.org]