Pedagogika (p)o Holocauście:

Publikacja, która stawia tezę, że analiza przeszłości i konsekwencji wydarzeń historycznych może pomóc wypracować metody, które zapobiegną masowej społecznej destrukcji. Monografia z pogranicza nauk o edukacji i kulturze stanowi analizę teoretyczną o charakterze rekonstrukcyjnym. Autorka przedstawia tezę, że edukacja może być narzędziem zmiany społecznej – analiza przeszłości i konsekwencji wydarzeń historycznych może pomóc wypracować metody, które zapobiegną masowej społecznej destrukcji. Kategorie pamięci, tożsamości i edukacji pojawiające się w tytule pracy potraktowane zostały jako słowa kluczowe narracji kolejnych rozdziałów. Pojęcia te są podstawowe w odniesieniu do badań związanych z relacją pedagogiki do kulturowych reprezentacji Holocaustu. W pracy wykorzystano metodę badań w strategii jakościowej, gdzie badaną rzeczywistość stanowiły wybrane teksty naukowe, popularnonaukowe i literackie, będące podstawą analizy treści o problematyce związanej z aspektami reprezentacji dyskursów Holocaustu.