Stanisław August nie tylko mecenas

Stanisław August Poniatowski - wielki mecenas, mały polityk, ostatni król Polski. Był ambitny w swych dążeniach reformatorskich, każdym czynem pragnął podkreślać niezależność od możnych rodów. Podpisując pacta conventa wyprosił sobie ustępstwo: zwolnienie od staropolskiego podgalania głowy i noszenia wąsów, nie wymigał się od założenia państwowego zakładu oświaty dla szlacheckiej młodzieży ľ Szkoły Rycerskiej. Jego cele i założenia wypływały z teorii oświeceniowych, które nakazywały panującemu podnosić warunki bytowe narodu, rozwijać sztukę, naukę i przemysł, aby wzmocnić całe państwo. Wszechstronny rozwój miast w czasach stanisławowskich ogarnął zwłaszcza Warszawę. Największą ozdobą miasta stał się Zamek Królewski odnowiony dzięki inicjatywie królewskiej. Ulubioną siedzibą króla był jednak Pałac Łazienkowski, którego przebudowa i urządzenie trwały prawie 30 lat. Pod rządami Stanisława Poniatowskiego państwo polskie utraciło niepodległość, terytorium przestało istnieć jako całość, podzielone na części, wchłonięte zostało przez sąsiadów. Nic dziwnego, że poszukiwano odpowiedzialnych za tragedię narodu i wskazywano najczęściej na króla.