Poszukiwacz czyli Niezwykli ludzie i stare książki

• 

  maksymilian
  Przed moimi oczyma dużych rozmiarów, ładnie wydana, z kapitałką i o pięknym grzbiecie, bogato ilustrowana, wydrukowana na kredowym papierze książka o tytule Poszukiwacz, czyli niezwykli ludzie i stare książki. Autor Leonard Rosadziński ukazał czytelnikowi drogę, którą przebył od dziecka do chwili obecnej w świecie zdominowanym przez książki.Po przeszło pół wieku kolekcjonowania książek zdecydował że, warto byłoby przedstawić historię tych poszukiwań. Zamiłowanie do książek, rozbudził dziadek Autora, który początkowo ciekawie opowiadał, a następnie podsuwał wnukowi pozycje z klasyki literatury dziecięcej. Na obozie harcerskim zapoznał się z zeszytami serii Miniatur Morskich, co dało impuls ich zbierania przez następne lata. Jako nastolatek gromadził powieści Aleksandra Dumasa, Karola Maya, Waltera Scotta, Roberta Luisa Stevensona, Alfreda Szklarskiego i wielu innych. Poszukując książek rzadkich Autor trafił do Antykwariatu Naukowego w Poznaniu na Starym Rynku. Natrafił tam na wielu interesujących ludzi i poznał bratnie dusze. I od tego czasu został stałym bywalcem tej placówki. Następnie L. Rosadziński rozpoczął poszukiwanie książek różnymi sposobami. Stosunkowo łatwo zdobywał ciekawe tytuły na kiermaszach książkowych. Innym źródłem pozyskiwania książek było skontaktowanie się ze znanymi w Poznaniu, w Wielkopolsce i w kraju bibliofilami oraz penetrowanie piwnic i strychów. Księgozbiór rozrastał się, zaczęły pojawiać się różne pozycje z wielu gatunków literatury, fantastyczno-naukowej, ezoterycznej, marynistycznej, reportażowej czy historycznej. Przez ogłoszenia zamieszczane w czasopismach i gazetach uzbierał wiele interesujących tytułów. Wytrwale poszukując docierał do książek wydanych przez przedwojenne wydawnictwa działające w XX wieku: Trzaski, Everta i Michalskiego, Gebethnera i Wolffa, Wegnera i innych. • W zbiegiem lat znaczną część kolekcji stanowiły pierwodruki z XIX i początku XX wieku i także starodruki. Pod koniec ubiegłego wieku księgozbiór wzbogacają pozycje różnych tematyk: religijne, historyczne, w pięknych oprawach wydawniczych czy rękodzielniczych. Kilkanaście lat życia Autora zajmuje aktywna działalność w Wielkopolskim Towarzystwie Przyjaciół Książki. Również cennymi źródłami zdobywania książek były: składnice makulatury, jarmarki i wymiana. W celu wyławiania cennych pozycji namówił małżonkę Renatę do otworzenia antykwariatu w 2002 roku. Jeszcze wcześniej przerażony opłakanym stanem cennych książek, jako samouk zdobył umiejętności introligatorskie i przez to uratował wiele cennych woluminów. Obok ekslibrisów zaczął gromadzić inne znaki własnościowe księgozbiorów prywatnych i nieistniejących przedwojennych czytelni czy bibliotek ziemiańskich, występujące w książkach jak: pieczęcie, autografy czy dedykacje. Ogromnym wysiłkiem, setkom godzin pracy uruchomił jedyne w swoim rodzaju Muzeum Rzemiosła Introligatorskiego, która przez pięć lat istnienia cieszyła się dużym zainteresowaniem. Pisząc te słowa nie jestem w stanie ogarnąć wszystkich kierunków działalności bibliofilskiej L. Rosadzińskiego. Treść zawarta w recenzowanej książce to swoisty opus vitae Autora, miłośnika książek przeplatany życiem osobistym, wielkim uporem w realizacji wytyczonych celów. Każda z wymienionych książek w publikacji, obok nazwiska autorów, tytułu, posiada miejsce i rok wydania oraz nazwę wydawnictwa. Całość bardzo bogato ilustrowana i zaopatrzona w szczegółową bibliografię. Na koniec omawianą pracę gorąco polecam nie tylko polonistom ale wszystkim miłującym, czytającym i kupującym książki. • Tadeusz Tomasz Melonek Poznań, lipiec 2014.

Brak wątków