Dolina Hortensji

Jakże rzadko książki traktujące o miłości mówią o tym zadziwiającym czasie, gdy dziewczyna już nie jest dziewczyną — stawszy się żoną — a wciąż jeszcze nie jest kobietą. I kiedy chłopiec, wyczuwając na palcu ucisk ślubnej obrączki, musi dorastać do mężczyzny, długo czując się chłopcem... Hortensja i Ryszard przeżywają jedyną i niepowtarzalną historię miłości młodych; minie sporo lat, zanim pojmą oni, że to triumfujące życie wciągnęło ich w swój wiecznie odnawiany spisek. Książka ta niespodziewanie dla samego autora stała się też pieśnią pożegnalną z Ojcem i jego domem. Gdyby nie miłosna historia Hortensji i Ryszarda — tak pewnych swej młodości i życia — melancholijna zaduma, towarzysząca tej pieśni, przekształciłaby ją w żałobny zaśpiew. A tak — mniemam — jest to opowieść o kwitnącej życiem Dolinie, otoczonej dobrotliwym ramieniem Karpat.