Trzeci, ostatni już tom "Ostańców", skłania do podsumowań. Pierwszy tom ukazał się w 2010 roku, drugi w 2011. W ciągu blisko czterech lat spisałam opowieści 75 mieszkańców 59 warszawskich kamienic. [.] Odszukanie rozmówców nie było proste, mało kto mieszka w tym mieście pod przedwojennym adresem, prawie wszelka ciągłość została tu zerwana. Trud jednak nie poszedł na marne. Nagrodą były dziesiątki niezwykłych opowieści. [.]Uświadomienie sobie ceny, jaką ludzie zapłacili za to, że przyszło im żyć w Warszawie, konsekwencji, jakie ponieśli z powodu wydarzeń, na które nie mieli wpływu, pomaga mi lepiej zrozumieć teraźniejszość tego miasta, a także - w jakiejś mierze - dlaczego moje, własne życie toczy się tu tak, a nie inaczej.(ze wstępu Magdaleny Stopy)Trzeci tom albumu Ostańce. Kamienice warszawskie i ich mieszkańcy poświęcony jest nielicznym stołecznym kamienicom z przełomu XIX i XX, które przetrwały do dziś, oraz losom ich mieszkańców. Blisko 20 kamienic zaprezentowanych w książce to budynki w większości zaprojektowane przez znanych architektów, o wysokich walorach architektonicznych. Ozdobne detale: rzeźbione zwieńczenia, kute balkony, efektowne bramy, bogate sztukaterie, a nawet plafony zdradzają dawną klasę. Wiele z opisywanych kamienic jest są wpisanych do rejestru zabytków. Część budynków jest starannie odrestaurowana, część przeszła remont fragmentaryczny, inne nadal pozostają zniszczone.Tak jak w poprzednich tomach, i tym razem autorzy zapraszają do odwiedzenia warszawskich ostańców - tych nielicznych przedwojennych kamienic, które dotrwały do naszych czasów. Mieszkańcy, których losy nierozerwalnie splotły się z historią tych domów, zgodzili podzielić się swoimi wspomnieniami z autorką książki, Magdaleną Stopą. Wyjątkowe fotografie Jana Brykczyńskiego pomagają odkryć piękno dawnej architektury, spojrzeć na detale ukryte przed wzrokiem przechodniów, które przetrwały w bramach, na klatkach schodowych, w mieszkaniach.
