Między nocą rozpaczy a świtem nadziei

Książka przedstawia czytelnikowi przeżycia jednej rodziny z Kresów północno-wschodniej Polski. Wiele fragmentów zapewne głęboko wzrusza odbiorcę - nieprawdopodobne wręcz, na granicy cudu odnalezienie ojca autorki, po 6 latach rozłąki, czy powrót po 50 latach - już nie wspomnieniami do ojczystych stron, tak zniszczonych i zaniedbanych. Niewiele zachowało się zdjęć z tamtych lat, brak wielu dokumentów, ale pozostała wierna, ludzka pamięć. Niech losy tej rodziny wzbogacą wiedzę młodego pokolenia o tak dramatycznych "polskich drogach" - wszak do Polski wracały jej okaleczone dzieci z róźnych stron świata. Wspomnienia te zawierają nie tylko historię jednej rodziny, ale głęboką prawdę o uczuciach wygnańców z tamtych lat, źrącej nostalgii, rozpaczy, nadziei, wierze w powrót do utraconego raju. Spróbujmy więc towarzyszyć tamtej dziewczynce w tułaczce po obcej ziemi. (Fragment przedmowy)