Przy podniesionej kurtynie

Więźniem celi nr 38 jest Jerzy Pawelski, były śpiewak, obecnie zatrudniony w teatrze jako inspicjent. Oczekuje na proces w sprawie umyślnego zabójstwa. W ostatnim z przedstawień, przy których pracował, jest scena, w której z ręki dawnej znajomej zostaje zastrzelony jeden z bohaterów. Feralnego wieczoru okazało się, że broń nabito ostrą amunicją i aktor występujący w sztuce zginął naprawdę. Niestety dla Pawelskiego ofiarą był kochanek jego żony, a na dodatek to właśnie ona oddała śmiertelny strzał! Ich małżeńską kłótnię, spowodowaną tym romansem, a także wieloma wcześniejszymi, słychać było ostatnio w całym teatrze. Któż miał lepszą okazję do zaaranżowania wypadku na scenie, niż inspicjent, odpowiedzialny za wszystkie rekwizyty użyte w przedstawieniu? Do tego dochodzi tak oczywisty motyw zemsty, zarówno na kochanku, jak i żonie. Pawelski jednak uparcie, wbrew wszelkim dowodom, zeznaniom i poradom, twierdzi, że jest niewinny. Siedząc w celi próbuje odgadnąć, kto odważył się na zaplanowanie morderstwa przed pełną widownią przy podniesionej kurtynie [nota wydawcy].