Człowiek, wychowanie i praca w kapitalizmie. W stronę krytycznej pedagogiki pracy

Książka przedstawia wyniki przedsięwzięcia badawczego, którego przedmiotem stały się znaczenia nadawane pracy oraz samookreślenia tożsamości podmiotów pracy. Kontrastywna fenomenografia uzupełniona Krytyczną Analizą Dyskursu pozwala określić ponadindywidualne sensy pracy, a także prześledzić przekształcenia się znaczeń pracy w cyklu życia. Badania osadzone są w paradygmacie krytycznym pedagogiki, a także inspirowane są rozwiązaniami przyjmowanymi w studiach kulturowych. Główny zamysł książki – do czego nawiązuje tytuł – polega na zbudowaniu dystansu względem tradycyjnej pedagogiki pracy, która redukuje funkcje szkoły do odpowiadania na zapotrzebowania rynku pracy. Zderzenie założeń paradygmatu konserwatywnego w pedagogice pracy ze znaczeniami nadawanymi pracy nie pozostawia wątpliwości, iż główny problem na styku człowiek-wychowanie-praca jest problemem demokratycznej kontroli nad gospodarką w ogóle, a miejscem pracy w szczególności.