Tożsamość polskich kobiet:

(...) tożsamość polskich kobiet możemy postrzegać jako konglomerat niekiedy sprzecznych cech; jako ruchomą układankę różnorodnych elementów; jako "tożsamość puzzlową", w której znajduje się również miejsce, na przykład, na obniżenie prestiżu wzoru Matki-Polki na rzecz kobiety asertywnej.Dzieje się tak dlatego, że temu "postmodernistycznemu tyglowi tożsamości" towarzyszy stabilna treść oczekiwań skierownych pod adresem kobiet i częściowo przez nie akceptowanych.Tak więc tożsamość kobiet "uwięziona" w familiocentrycznym indywidualizmie,"zawieszona" między nieodpłatną pracą w gospodarstwie domowym a "szklanym sufitem" jest wyłącznie efektem osobistych rozstrzygnięć, ponieważ nie ma szans na wsparcie, którym mogłoby być zaistnienie tożsamości grupowej kobiet.