Kredens pełen życia

Recenzja książki: Kredens pełen życia Recenzuje: Damian Kopeć Pewnego razu w Botswanie Afryka, Botswana, Gaborone. Ciepło, sucho, klimat podzwrotnikowy. Ludzie, w zasadzie tacy jak my, a jednak w jakiś sposób inni. Życie jakie jest każdy widzi. To prawda, ale tylko w odniesieniu do własnego losu. Trudno bowiem dostrzegać w pełni życie innych, z wszystkimi jego subtelnościami, których z zewnątrz po prostu nie widać. Jesteśmy do siebie tak podobni. Miotają nami podobne emocje, rodzą się w nas zbliżone uczucia, wszyscy musimy pić i jeść by żyć. Myśli i pragnienia, które nas zaprzątają, są jednak inne w szczegółach. Owszem pragniemy być kochani, szczęśliwi, zdrowi i bogaci. Jednak w zależności od czasu i miejsca znaczy to dla nas zupełnie coś innego. Jeden marzy o własnym domu z ogródkiem i basenem, inny o kranie z wodą w lichutkim mieszkaniu. Jednemu śni się zagraniczna wycieczka pełna atrakcji, drugiemu porządny posiłek raz dziennie. Komuś myśli zaprzątają nowe modele samochodów, telewizorów, telefonów komórkowych czy sprzętu wideo, drugiemu sen z powiek spędza proste pragnienie pokoju, braku zagrożenia życia swojego i najbliższych. Choć wszyscy chorzy marzą o zdrowiu, zdrowi o dostatnim i szczęśliwym życiu. Tak to już jest i nie ma co się obrażać na takie trochę egocentryczne myślenie i subiektywne odbieranie rzeczywistości. https://www.granice.pl/recenzja/kredens-pelen-zycia/1184