W Polsce i na obczyźnie 1939-1956:

Złożoność powojennej sytuacji Polaków w kraju lub na emigracji nie przeszkodziła próbom powrotu do normalności. Odbudowa systemu edukacyjnego, a w tym szkolnictwa wojskowego, była ważną składową powojennej normalizacji. W procesie tym musiano uwzględniać zarówno doświadczenia lat 1939-1945, jak i determinanty powojenne, obok żywotności mitów symbolizujących utracone wartości: przedwojennego nauczyciela, przedwojennej szkoły i przedwojennego oficera. Istotą rozważań zawartych w książce stała się próba udzielenia odpowiedzi na pytanie: co spowodowało, że w antyrosyjsko, antyradziecko i antykomunistycznie nastawionym społeczeństwie możliwe było w tak krótkim czasie ekstremalne przewartościowanie? Odpowiedź jest kluczem do zrozumienia strategii wychowania w PRL, a w szczególności w podsystemie edukacji kadr sił zbrojnych Polski rządzonej przez formację komunistyczną.