Ja i królowie:

"Ja i królowie" to powieść o sporze artysty ze światem. Ujęta jest ona w formę autobiografii Dedala, który, spotkawszy na łąkach Elizjum Ikara, zwierza mu dzieje swojego życia. Jest to opowieść głównie o niepowodzeniach, zawodach i rozczarowaniach, ale splatająca z sobą tragizm, wzniosłość, liryzm, humor, fantazję i z całkowitą beztroską, traktująca realia i zasadę życiowego prawdopodobieństwa. Znany mit o Dedalu staje się w tej książce metaforą, mówiącą o potędze artysty, który zdolny jest przetworzyć magią sztuki każdą swoją klęskę i każde nieszczęście w uśmiechnięte piękno.