Koszmar niewolnictwa

Pozycja wydawnicza "Koszmar niewolnictwa. Obozy koncentracyjne od 1896 do dziś. Analiza" Andrzeja Józefa Kamińskiego jest w pewnym sensie uczestnictwem w żywej rozmowie dotyczącej dwóch biegunów: brutalnej rzeczywistości, która zagłuszyła sumienia i wymiarem absolutnego sensu ludzkiego życia. Nie ginie też pytanie: jak coś takiego było możliwe? Pierwsze koncentracyjne obozy odosobnienia zostały utworzone przez Hiszpanów pod koniec XIX wieku na Kubie. Według przybliżonych szacunków w latach 1896 - 1898 w kubańskich obozach umarło ponad 90 tys. ludzi... Filozoficzny spór o niewolnictwo rozpoczął się już w starożytnej Grecji i miał wymiar głównie etyczny i antropologiczny. Sofiści uważali, że niewolnictwo jest konwencją, ponieważ opiera się na prawie stanowionym, a nie na naturalnym dlatego też nie można mówić, że ktoś jest z natury niewolnikiem. Z niezmierzoną grozą handlu ludźmi, niewolnictwem i nieuzasadnionym cierpieniem nie uporamy się nigdy. Przeszłość odciska na człowieku istotne piętno pozostawiając również niezliczoną ilość blizn. A. J. Kamiński w książce pt: "Koszmar niewolnictwa. Obozy koncentracyjne od 1896 do dziś. Analiza" odtwarza antyhumanistyczny charakter totalitaryzmu i dokonuje analizy porównawczej obozów niemieckich i sowieckich, nadając swojemu dziełu charakter dokumentalny, eksponujący walory faktograficzne i aspekty historyczne. Moralne przesłanie zawarte w lekturze zwraca uwagę na niepokojący kryzys wartości w kulturze europejskiej, jak też kondycji współczesnego człowieka. Celami głównymi rozważań są: działanie łagrów, niejasne, wręcz mroczne kontury moralności obozowej, a także prześwietlenie mechanizmu zwierzęcej części natury człowieka.