Tragedia syberyjskiego Białegostoku

Publikacja ta, to zarazem wyznanie miłości do Polski, jak i opowieść o licznych prześladowaniach, poniesionych właśnie za tę miłość do Ojczyzny, to opisanie Polaków, którzy zrządzeniem losu znaleźli się daleko od swojego kraju, jednak nigdy o nim nie zapomnieli. Na zawsze zapamiętałem słowa, wydrapane na ścianie celi więziennej przez jednego z Polaków, tuż przed jego rozstrzelaniem: Łatwo jest mówić o Polsce, trudniej dla niej pracować, ale najtrudniej - cierpieć i za nią umierać. Książka ta opowiada o tych, którzy się za Polskę modlili, cierpieli i umierali. Czynili to daleko od swojej Ojczyzny, na dalekiej Syberii. Podstawową treścią książki jest los mieszkańców niewielkiej wsi syberyjskiej, założonej przez uchodźców z Polski na przełomie XIX i XX wieku, nazwanej dla upamiętnienia stron rodzinnych nazwą polskiego miasta Białystok. W czasach terroru stalinowskiego praktycznie wszyscy mężczyźni z tej miejscowości zostali rozstrzelani.